antropoloji

[Alm. Anthropologie] [Fr. anthropologie] [ing. anthropology] [Yun. anthropos = insan, logos = bilim] [es. t. beşeriyat]

I.) Canlı varlık olarak insanı ve onun gelişim tarihini araştıran ve betimleyen doğa bilimi.

II.) Felsefi insanbilim:

1– Somut yaşamı ve gerçeklik içindeki yeri bakımından insanın özü ve özünün kuruluşu üzerine felsefi- bilimsel öğreti, ilk belirtileri Kant ve Herder’de; 19. yüzyılda Carus ve Lotze’de görülür, 20. yüzyılda yenileyen ve geliştirenler: Max Scheler, Plessner, Gehlen; Amerikan pragmacılarından: James, Dewey. Felsefi insanbilim, a. bilimlerin elde ettiği bilgileri, birliği olan bir insan imgesinde birleştirmeye, doğa bilimlerinin ve tinsel bilimlerin sonuçları arasında bir bağlantı kurmaya çalışır; b. kendi felsefi açıklamaları ve çözümlemeleriyle insan varlığının özünü kavramaya ve bundan ötede de insan varlığının anlamını fizikötesi açısından yorumlamaya girişir.

2– İnsan varlığının bir felsefesi olmak savı ile ortaya çıkan felsefe:

a. Bütün felsefi soru sormaların kaynağı olan yeni bir ilk felsefe (Philosophia Prima), bir felsefe dalı olduğunu ileri sürer,
b. Felsefenin bütünü olmak savındadır. Çünkü bütün Felsefi sorular şu soruya geri götürülebilir: İnsan nedir?

Yazar : Yazılıyor...Beyza TANRIVERDİ (Erzurum Teknik Üniversite