apaçıklık

[Alm. Evidenz] [Fr. évidence] [İng. evidence] [Lat. evidentia; videre - görmek, evidens = açıkça görünen, göze görünen, açıkça kavranan] [es. t. bedahet]

1- (Genel olarak) Bir şeyin, hiç bir kuşkuya yer bırakmaksızın, aydınlık bir biçimde görünmesi; bilinçte yaşanan ve kesinliğe vardıran dolaysız kavranılmışlık. (Mantıksal ya da görüsel olabilir.)

2- (Descartes'ta) Algının ve bununla ilgili olarak düşünmenin açık ve seçik olması. (Klasik felsefe bu anlamı korumuştur.)

3- (Görüngübilimde) Bir "doğruluk yaşantısı"; bir yönelimin (intention), düşüncede tasarımlanan bir şeyin, doğrudan doğruya görüleme ile gerçekleşmesi. (Bu da ancak iç algıda gerçekleşebilir.)

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....