belirlenim
[Alm. Bestimmung] [Fr. détermination] [İng. determination] [Lat. determinatio] [es. t. tayin]
1- Sınırlanma; bir kavramın anlamının, içeriğinin saptanması; bir düşünce nesnesinin yapısının ya da sınırlarının tam olarak belirlenmesi işi.
2- (Mantıkta) Belirtilerin katılmasıyla kavramın kapsamının daraltılması. (Böylece daha geniş kavramdan daha dar kavrama geçiş.)
3- (Fizikötesi ve ahlak felsefesinde)
a- istencin ya da olayların, bir başka şeyle belirlenmiş olması. Bir varlık biçiminin, bir davranışın gerekçe ve nedenlerle sınırlanması, saptanması,
b- iki bilgi öğesi arasında, birinci konmuşsa İkincinin de olmasını gerektiren bağıntı.
4- Bir varlığın anlamı, ereği. (Ör. Fichte'nin "İnsanın Belirlenimi" adlı yapıtında.)
Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....