bilgi

[Alm. Erkenntnis] [Fr. connaissance] [İng. knowledge, congnition] [Lat. cognitio] [es. t. marifet, malumat]

I.) (Genellikle)

   1- Bilme edimi.

   2- Bilinen şey; bilme edimi sonunda ulaşılan şey.

II. ) (Felsefede) Bir şeyin bir şey olarak kavranması. Burada tasarımlamadan ayrı olarak bilme eğilimi vardır.

// Bilgi çeşitli biçimlerde ortaya çıkabilir:

   1- insandaki ruhsal bir olay olarak.

   2- Kavrama edimi, salt bilinç edimi, yönelme (eğilim, intention) olarak.

   3- Özne (bilen) ve nesne (bilinen) arasındaki ilişki olarak (= bilgi bağlantısı).

   4- Nesnenin öznedeki imgesi, tasarımı, izdüşümü olarak (= bilgi oluşumu).

   5- Tasarım imgesinin nesneyle uyuşması olarak.

   6- Bilgimizin ve bilgi imgemizin nesnenin tüm içeriğine yaklaşma eğilimi olarak (= bilgi süreci, bilgi ilerlemesi).

   7- Bilginin başkasına ulaştırılabilir, aktarılabilir sonucu olarak; bilgi ürünü, bilgi sonucu.

Yazar : Yazılıyor....Bahtinur MÖNGÜ (Erzurum Teknik Üniversites