buyruk

[Alm. imperativ] [Fr. impératif] [İng. imperative] [Lat. imperativum] [es. t. emir]

(Kant’ta)— (Kişisel) ilkelerin (maxim) karşısına konulan nesnel geçerli ve bir gerekliliği (eylemin zorunluluğunu) dile getiren ahlak önermesi.

// Buyruklar ikiye ayrılır: Koşullu buyruk, koşulsuz buyruk, bkz. koşullu buyruk, koşulsuz buyruk.

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....