dayantı

[Alm. Hypostase] [Fr. hypostase] [İng. hypostasis] [Yun. Hypostasis] [es. t. uknum]

1– Altta bulunan; temel; dayanak.

2– Lat. substantia ile eşanlamlı: Töz. (Lat. sub, Yun. hipo = altta).

3– Özne, kişi (tinsel töz olarak).

4– Bir kavramın, bir niteliğin tözleştirilmesi. Bununla ilgili olarak, hipoztaslaştırmak: Ancak bir ilinek, bir ide olabileni, bir töz, bir şey olarak göz önüne almak. Bir şeyi bağımsız bir töz haline getirmek. (Söylencebilimde) Tanrıların özelliklerinin bağımsızlaştırılması; örneğin bir adın kendi başına bir varlık gibi düşünülmesi.

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....