düzgü

[Alm. Norm] [Fr., İng. norme] [Lat. norma] [es. t. kaide, numune]

1– Yargılama ve değerlendirmelerin kendisine göre yapıldığı ölçüt; uyulması gerekli olan kural, yönerge.

2– Felsefede ahlak, estetik ve mantık düzgüleri söz konusudur, bu yüzden bu felsefe dalları düzgü koyucu (normatif) olarak adlandırılır.

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....