gerçekçilik
[Alm. Realismus] [Fr. réalisme] [ing. realism] [Lat. realismus] [es. t. hakikiye]
I.
1– Düşünmenin temeli ve eylemenin ölçüsü olarak gerçekliğe bağlanan görüş ve tutum.
2– Sorunları yarar açısından ele alan tutum.
II. (Felsefe kavramı olarak) Bilinçten bağımsız bir gerçekliğin var olduğunu benimseyen görüşler.
1– (Fizikötesi açısından) Skolastik felsefedeki kavram gerçekçiliği, Platon’un idealar öğretisine bağlı olan görüş: Tümel kavramların bilincin dışında kendine özgü gerçek bir varlıkları olduğunu öne sürer. (Ortaçağda karşıtı: adcılık ve kavramcılık.)
2– (Bilgi kuramı açısından) Bilen özneden bağımsız olarak var olan bir gerçekler evreninin bulunduğunu ve bu gerçekler evreninin bilgisine algı ya da düşünme yolu ile erişebileceğimizi kabul eden öğretiler. Karşıtı bkz. idealizm.
3– Bazı modern matematikçiler matematik kavramların dışımızda gerçekten var olduklarını söyleyerek Platon’un idealar öğretisini canlandırmışlardır.
4-(Estetikte) Sanat yapıtının gerçeğin yansıtılması olduğunu öne süren görüş.
Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....