habitus

[Lat. habitus] [Yun. heksis]

Aristoteles’ten gelen ve skolastiğin de kullandığı terim. Bir tür nitelik, sürekli bir davranış biçimi; kalıcı ve sürekli durum. // Aristoteles’te erdem bir heksis’tir. (Ör. Ölçülülük: Her zaman ölçülü davranan kimse sonunda ölçülü davranışı alışkanlık haline getirmekle erdemli bir kimse olur; ölçülülük o kimse için bir heksis, bir tür ikinci doğa olmuştur.)

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....