hoşgörü

[Alm. Toleranz] [Fr. tolérance] [ing. tolerance] [Lat. talerantiaes. t. müsamaha, tesamuh]

1– Başkalarının düşünce ve kanılarını hoşgörme, onların de geçerliliklerine karşı tepki göstermeme.

2– Başkalarının düşünce ve kanılarını özgürce dile getirmesini ve düşüncelerine göre yaşamasını hoşgörme tutumu.

// Batı dünyasında özellikle 16. yüzyıldan beri din baskısından kurtulmayla dinsel sorunlar karşısında hoşgörü başlamıştır. (Nicolaus Cusanus’un “De pace fidei” adlı yapıtı yol açıcı olmuş, sonradan Bodin, Spinoza, Locke, Voltaire bu konuda etkili yapıtlar vermişlerdir.)

Yazar : Yazılıyor...Gökhan MURTEZA (Kırklareli Üniversitesi)