İbn Meymun

1135-1204 yılları arasında yaşamış Musevi düşünür.

Museviliği Aristoteles felsefesiyle uyumlu hâle getirmeye çalışmış olan İbni Meymun, metafiziğin en yüksek insanî faaliyet türü olduğunu, fakat onun herkese açık olmadığını söylemiştir. Tanrı'nın ve dünyanın doğasına ilişkin sağlam ve gerçek bir kavrayışa, yalnızca felsefenin erişebileceğini öne süren İbni Meymun, Tanrı’nın varoluşunu tümüyle Aristoteles'in koyduğu ilkelere dayanarak kanıtlamıştır.

Düşüncesinin temelinde Aristotelesçi felsefe olsa da, İbni Meymun Tanrı kavrayışında Aristoteles'ten ayrılır. Zira mutlak birlik ve yetkinlik olarak Tanrı düşüncesi, O’nu olumlu terimlerle betimlemeyi olanaksız hâle getirir. Tanrı, ona göre, yalnızca olumsuz terimlerle, yani yetkinliğin yadsınması suretiyle tanımlanabilir. Buna göre, insan aklına büyük bir inanç besleyen İbni Meymun bir yandan da aklın sınırlılığının bilincinde olmuştur. Aynı şekilde, evrendeki herşeyin bilim yoluyla keşfedilebilecek bir amacı olduğunu öne süren İbni Meymun, bir yandan da dünyanın amacının belirlenemeyeceğini belirtmiştir.

Yazar : Yazılıyor....İlyas ÖZDEMİR (Van Yüzüncü Yıl Üniversites