ilinek

[Alm. Akzidenz] [Fr., İng. accident] [Lat. accidens = rastlantısal olan, çıka gelen] [Yun. symbebekos] [es. t. araz]

1– Bir nesneye zorunlu olarak bağlı olmayan, onun özünde bulunmayan; rastlantı ile olan nitelik. pla// Platon-Aristoteles açımlayıcısı Yeni Platoncu Porphyrios, Eisagogé adlı yapıtında ilineği şöyle tanımlar: “Konu (özne) değişmeksizin ortaya çıkabilen ya da yok olabilen şey.” Bu tanım sonradan bütün mantıkçılarca kabul edilmiştir, ilinekler iki türlüdür: Ayrılır ve ayrılmaz ilinekler. (ör. uyumak insan için ayrılır bir ilinektir. Kara renkli olmaksa, zenci için ayrılmaz bir ilinektir.)

2– (Aristoteles’te) Bir konuya bağlı olan ve o konu olmadan kendisi var olamayan şey; kendi başına var olamayan, bir taşıyıcıyı, bir tözü gerektiren şey; tözün niteliği. (Ör. Aklık nesneden bağımsız olarak var olamaz.)

Karşıtı ve bağlılaşık kavramı: bkz. töz.

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....