Marcel, Gabriel

1889-1973 yılları arasında yaşamış olan varoluşçu Fransız filozof.

Temel eserleri: Existence et Objectivité [Varoluş ve Nesnellik], Etre et Avoir [Var ve Sahip Olmak], Du Refus  à L'Invocation [Yadsımadan Yakarışa], La Métaphysique de Royce [Royce'un Metafiği].

Gerçek olanı rasyonel olanla, yani özlerle ya da değerlerle özdeşleştirdiğine, şeyleri saf nesnelere dönüştürdüğüne inandığı ve varoluşu, çelişik olduğu gerekçesiyle, inkâr ettiğine inandığı idealizme karşı çıkan Marcel, inanan önemini vurgulamış ve Heidegger gibi, İnsanî tecrübenin ontolojik ağırlığını ortaya çıkarmaya çalışmıştır.

Aynı varoluşçu gelenek içinde yer alan Sartre'ın ahlâk görüşüyle insan ruhunun dünyada yalnız olduğu inancını eleştiren Marcel, varoluşçuluğun Tanrı düşüncesiyle uyuşmaz olmadığını, varoluşçuluğun Hristiyan Öğretilerle bağdaştırılabileceğini öne sürmüştür. O, yaşamın gerçek amacının bir yandan insanlar, öte yandan da insanla Tanrı arasındaki içtenlikli iletişim olduğunu iddia etmiş, fakat bu iletişimin bireylerin biricikliğine dayanıp, onların özgürlüğünü koruması gerektiğini savunmuştur.

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....