örtüşme

[Alm. Koinzidenz] [Fr. coïncidence] [İng. coincidence] [Lat. coincidentia] [es. t. tetabuk]: İki şeyin birbiriyle tam olarak uyuşması; iki olayın aynı zamana rastlaması.

Karşıtlıkların örtüşmesi (Lat. coincidentia oppositorum)

İlk olarak Nicolaus Cusanus’un kullandığı bu kavram, düşünce olarak eskidir. Karşıtlıkların örtüşmesi şu anlamlarda kullanılır:

1– Fizikötesi ve dinsel anlamda bütün karşıtların kökçe bir birliğe geri gitmesi.
2– Önermedeki çelişmeyi eytişimsel bir biçimde kaldıran düşünce ve varlık ilkesi.
3– Nicolaus Cusanus’ta Tanrı, karşıtlıkların örtüşmesidir. Cusanus’a göre, sonluda çelişen sonsuzda birdir (daire ve doğru çizgi); dünyanın kendisi de Tanrıda örtüsen karşıtlıkların dışlaşması olarak belirir.