özerklik

[Alm. Autonomie] [Fr. autonomie] [ing. autonomy] [Yun. autos — kendi; nomos = yasa] [es. t. muhtariyet]

(Genel olarak) Bir kişinin, bir topluluğun kendi uyacağı yasayı kendisinin koyması.

Bu bağlamda:
1– Kendine özgü bir yasası olma. (Ör. Organik yaşamın, anorganik olan karşısındaki özerkliği.)

2– Dıştan bir yetkenin koyduğu kurallara, eleştirmeden uyma yerine, kendi kendini yöneten tüzel ve töresel özgürlük.

3– Kant’ta ahlak felsefesinin temel ilkesi; ahlak düzgülerinin (normlarının) salt us istencinden çıkarılması.

Yazar : Yazılıyor...Özgür YALÇIN (Dr.)