Ross, William David

1877-1971 yıllan arasında yaşamış olan İngiliz ahlâk filozofu.

Temel eserleri: Kant's Ethical Theory [Kanfın Ahlâk Teorisi], The Right and the Good [Doğru ve İyi] ve The Foundations of Ethics [Etiğin Temelleri].

Bir Aristoteles âlimi ve yorumcusu olan Ross, öncelikle İlkçağ felsefesinin bu büyük düşünürünün Yunanca eserlerinin tercümesi ve yorumuyla ün kazanmıştır. Bu çalışmalarından dolayı Sir ünvanına layık görülen filozof, ahlâk alanında ise daha ziyade Kant'ın ödev ahlâkının izinde olmuştur. O, bu bağlamda, Bentham ve Mill'in klâsik yararcılığını ve hatta Moore'un ideal faydacılığını şiddetle eleştirmiş, ahlaken 'doğru' ve 'iyi' kavramlarının tanımlanamaz olduğunu iddia etmiştir.

Başka bir deyişle, bir tür deontolojik sezgiciliğin savunuculuğunu yapmış olan Ross, olgun ve eğitimli kişilerin nesnel özellikleri, ahlâkı ödev ve kuralları sezgisel olarak bildiklerini öne sürmüştür. Ona göre, biz nesnel ahlâkî özellikleri tikel durumlarda tanır ve daha sonra sezgisel bir tümevarımla onları da içeren genel ilkelere ulaşırız. Sezgi yoluyla bilinen ödevleri kendi içlerinde sınıflayan Ross, birtakım temel, her koşul altında yerine getirilmesi gereken, büyük bir ağırlığa sahip ödevlere ilk elden ödevler adını vermiştir. Ona göre, kendi içinde ve kendi başına iyi olan dört şey vardır: Kişinin, erdeme eşdeğer olduğu söylenen, ödevini yapma arzusu, bilgi, haz ve mutluluğun hakça dağılımı.

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....