temel

[Alm. Grund, Grundlage, Fundament] [Fr. fondement] [ing. foundation] [Lat. fundamentum] [es. t. esas]

1– (Genel anlamda) Bir şeyin üzerinde temellendiği, kurulduğu şey (bir evin temeli, bir kurumun temeli vb.).

2– Tinsel nitelikte bir şeyin varsaydığı ve kendisine dayandığı ilke. Matematiğin temeli, hukukun temeli, eğitimin temeli, ahlakın temeli vb. Ahlakın temeli, bir ahlak öğretisinde, ahlaksal doğruların kendisinden çıkarıldığı ilkedir; (ör. Epikuros’un ahlak felsefesinde bu ilke haz’dır).

3– Bütün bir bilgiler bağlamının kendisinden çıkarılabildiği en genel ve en yalın önerme; en genel önermelerden ve en genel düşüncelerden kurulmuş bir dizge. (Ör. Tümevarımın temeli, kendisinden biçimsel olarak olaylardan yasalara geçme hakkının çıkarılabileceği bir ilkedir.)

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....