uyum

[Alm. Harmonie] [Fr. harmonie] [İng. harmony] [Yun. harmonia = bağlam, birlik, uygunluk; birlikte ses veren; düzen] [es. t. ahenk]

Çokluğun ve karşıtlığın düzenli bir birlik oluşturması. // Pythagoras ve Herakleitos’tan beri fizikötesinin bir temel kavramı (Plotinos, Cusanus, Kepler, Giordano Bruno); aynı zamanda ahlak felsefesinin (Aristoteles, Shaftesbury) ve özellikle sanat felsefesinin (estetiğin) de temel bir kavramıdır. (Ör. biçim ve içeriğin uyumu.)

Yazar : YAZARINI BEKLEYEN MADDE....